Forgotten Wonders Of The PLDT Rotary Phone

"Partyline paki baba nga yung telepono, kanina ka pa!" Napakalayo na talaga ng narating ng technology ano? Marami na sa atin ang nakalimot sa buhay natin noon: bago pa magka-cell phone, bago pa magka-internet, bago pa magka-answering machine, bago pa magka-Pocket Bell, bago pa magkaroon ng push button telephone, meron tayong rotary phone! "Rotary ano? Rotary Club?" Hindi Rotary Club! Rotary Phone! Kahit wala lahat yun mga ibang gamit na binanggit ko, nabuhay tayo lahat. Kahit na may pagka primitive ang tinggin ng iba sa buhay natin noon, lagi kang napapangiti o natatawa sa mga alaala. After all, marami kang memories na kasama ang telepono mula nung bata ka pa, hanggang sa iyong paglaki. Heto at bumalik tayo sa mas simpleng panahon.

Standard model ng rotary phone. Ito ang telephone mo sa bahay.

MORTAL ENEMY MONG PARTYLINE
Halos lahat tayo meron nito. Limitado ang analog lines ng PLDT noong araw at minsan nag-papatong-patong ang mga linya. Gusto mo mang gamitin ang telepono, pero laging nasa kabilang linya ang partyline at parang hindi siya nauubusan ng kwento dahil lagi niyang ginagamit ang linya. Kaaway ng buong pamilya mo itong hinayupak na to na mahilig mag-telebabad na ayaw magpatawad.

Araw at gabi, laging pinagaawayan ang linya. May mga partyline na mapag-bigay na ibababa ang telepono pagmatapos sila makipag chismisan, pero maroon yung mga hindi talaga nagpapatalo. Patayan para sa paggamit ng linya? Minsan! May mga kwento-kwento tungkol sa mga barako na nag-hamunan para magkita, at nag gulpihan dahil sa pangaabuso ng linya. "Sus mariyosep naman talaga ano?"

Typical partyline memory ng karamihan sa atin: Ang sarap ng siyesta mo maghapon, hanggang nagising ka sa sigawan na galing sa sala. Ayun! Yung nanay o tita mong mainit ang ulo ay nakikipagsagupaan sa partyline para gamiting ang telepono at minsan ang sagutan ay halos isang oras! Matapos ang sagutan ay may kasunod na malakas na pag-BANG ng receiver. Kaya naman siguro mabibigat at matitibay ang mga telepono noon para hindi madaling masira. Isipin mo kung ilan taon bago pinalitan and inyong phone? Matagal rin diba? Minsan lang dumalaw ang PLDT para mag-service, pero yung black ninyong telepono ay hindi nasisira; mas lalo na yung mas luma pang telepono sa bahay ng lola at lolo mo. Halos panahon pa ng Hapon yung telepono nila.

Telepono sa bahay ng lolo at lola mo. Tiyak na mas lumang model, "Panahon pa ng Hapon!" Mas mabigat dahil maraming metal at heavy moulded plastic parts; halos 1.5 lbs ang bigat ng handset, pero napaka tibay! Hindi nasisira kahit ilang bagsakan ng handset.

ANG CROSSLINE
Bago pa ang Instant Messenger, Net Meeting, Mirc, bago pa ang chat, bago pa nagka personal computer sa bahay ninyo, wala pang three-way calling, mayroon isang paraan para magkausap ang maraming tao na sabay sabay. Pero hindi ito alam ng marami at kakaunti lang ang gumagawa nito. Pag bakasyon sa summer mahahaba ang araw at lagi kang nag hahanap ng libangan. Minsan nadiskubre mo na pag marami kang na-dial na numero na sunod-sunod ng mabilis, bigla ka na lang makakapasok sa isang linya na maraming tao ang nag-uusap na SABAY-SABAY! Minsan tatlong tao, minsan walo pa nga! Bilib ka sa mga tao na gumagamit nito dahil kahit sabay-sabay silang naguusap, nagkakaintindihan sila at meron pa silang sariling crossline lingo, parang sa CB o radio. Maa-access mo rin ito pag ginamit mo yung plunge button, o clicker na parang morse code. Ika nga, parang early day hacking ano? Nakakatuwang isipin na bago pa magka-chat, eh meron nang crossline community.

"Ms. Landrito, please ask Mr. Asuncion wat time he would like tu hab our berry important meeting please." More stylish white phone. Minsan off white, cream o beige. Usually nakikita mong ginagamit sa mga opisina.

SI ROMEO EN JULIET NAGKAKILALA BILANG PHONEPAL
Ilang beses kang nakasagot ng tawag at ang greeting sa iyo ay:

"Hello? Hello? A... pwedeng makipag phonepal?"

Minsan tumambay ka sa may tabi ng sari-sari store, at nakita mo yung nagbabantay na abalang-abala sa pagsulat ng love letter. Tinanung mo kung sino ang sinusulatan niya habang umiinom ka ng malamig na Coke solo. "Sa penpal ko sa Maccao." Nahanap niya ang kanyang penpal sa isang ad na naka-imprenta sa Song Hits. Maraming kinasal sa penpal, pero marami din ang nag-sama dahil sa phonepal. Mas mabilis nga naman kasi ang resulta kung ikukumpira sa penpal. Isipin mo, pwede kang tumawag ng kahit anong ranom na numero tapos kung nagustuhan mo ang boses, tanungin mo kung gusto niya makipag-kwentuhan. Kung ayaw nila, eh di tawag ulit!

"Room service please!" Heto ang nakikita mo sa mga magagandang hotel.

MGA KWENTO MULA SA ATING MGA TAGAPAGBASA
Marami kang matatandaan na nakakatuwang kwento o misadventures with your telephone noong araw. Mag-email ka sa akin para mabasa ng marami at masiyahan sa iyong matamis o mapait na alaala.

Gumagamit ako noon ng crossline! Tama ka at merong special codes at language na parang radyo. May kanyakanya kaming mga handle para alam namin kung sino ang kinakausap namin. pagmadalas ka sa crossline nabobosesan mo yung mga tao at nakikilala mo sila lahat.
Maraming salamat.
--Rudy--

Minsan nagka phonepal ako noon. Galing raw siya sa Baguio so long distance ang kanyang mga tawag pero lagi siya ang tumatawag sa akin. Hindi ko naisip na hingiin sa kanya ang kanyang number. Mga tatlong buwan mahigit kaming nagusap pero bigla na lang siya hindi tumawag. Nalungkot ako at hindi malaman ng mga kaibigan ko kung bakit. 30 years later, may asawa na ako at pamilya pero hindi ko pa rin malimutan ang aking naging phonepal na taga Baguio.
--Rosemarie--

Teenager ako noon sa probinsya at nilalakad ko ang kabilang bario para makigamit ng telepono. Isang bahay lang sa buong bario ang may telepono. Yung telepono nila ginawa nilang business at nilagay nila sa harap ng kanilang tindahan, piso bawat limang minuto. Laging puno ang harap ng tindahan nila at lahat naghihintay para gamitin ang telepono. Kaya naman naisipan ng pamilya magbenta ng barbecue sa may tabi ng tindahan para ibenta sa mga taong naghihintay. Panay tawag ko noon sa mga pinsan ko sa Baclaran tuwing linggo. Ngayon nandito na ako sa Maynila at namamasukan sa isang call center bilang isang call operator. Malaking parte ng buhay ko ang telepono.
--Miguel--

For more nostalgia, read: NOSTALGIA LIST #01

Technorati Tags:70s, 80s, nostalgia